ahýmdýr çocuk hüznün benden aldýðý her gülüþü sana vakfediyorum yeterki sende gül benim gibi hiç gülmeyen çocuk sen gül ve yürü umuda doðru sen yürüdükçe çocuk baþýn dik ve onurlu çehrenle yürüyeceksin hep ileriye sevgi ile gözlerinde bin ýþýltýyla ruhundaki devrimlerinle
çocuksu yüzünde hüzün vardý sabahýn her yer maviden dönmüþtü küle içimde yitik bir þehir var çocuk sana yaþatýlan acýlar bedenimi delik deþik etmekte senden alýnan her gülüþ hançer gibi saplandý yüreðime vasiyetimdir hayatýn benden aldýðý her sevinci sana adýyorum çocuk
sen solarken öldüm ben çocuk yeryüzünden düþtüm toprak aldý beni baðrýna sen hep gül çocuk sen gülersen her gün çiçekler açacak baðrýmda
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.