Dur þimdi! Aklýmýzýn karýþmamasý lazým, Bir sürü eþya, dünyadan büyük anýlar, Gereksiz binlerce levazým, Ve susmasýn artýk dilim, durulmasýn aðzým, Öfkeye geri döndüm, "Hayýrlýsý olsun!" Açtým tüm kapýlarýmý karanlýða, girsin, Ve karýþtýrsýn beynimin her köþesini, Sevsin ya da silsin, Anlamýyorum aþk neydi? Açýkçasý o daha iyi bilirdi, Vicdan, taþaklý bir ibare, Bardaðýn dolu tarafý garip bir latifeydi, Her þey beni aþar, benden taþardý, Yine de yaþardým bilirsin.
Peki kuru bir dal gibi tutunmak hayata, Yeterli miydi? Bir þeyler yap, yenilik kat, bir þeyler tat, Bir olana tap derlerdi, Su ve sigara þimdi, Ýnsanlar ne yer ne içerlerdi, Yeryüzüne, gökyüzüne, Yaratýlmýþ her þeye içerlerdim! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.