SİRAYET EDEN

Bu aralar ansýzýn canlanýyor korkularým
Gece gündüz demeden sarar karanlýklarým
Astýkça daha üstüme gelsede hala yýkýlmadým
Bak! Yüzümden okunmuyor mu çaresizliðim?
Sýðýnmýyorum þiire bile, cesaretim ürpertici derecede kararlý ve keskin
Dirayetim kapalý ve bezgin
Sirayet eden bu yabancý hisler yüreðimi bir þeylere tetikletir sanki
Kýldan ince bir köprüden itilirim
Sýkar sinsice ölüm tedirginliði
Ben içinden geçtim ahiretin endiþesinden tek baþýma, kimse görmedi

Yýkýlan binalarýn arasýnda çoçuklarýn çýðlýðý kadar acýdýr
Masumluðun ses çýkarýlmayan hayvanlar kadar savunmasýz
Tarumarým ama hala savaþmaktayým
Bir odanýn içinde duvarlar üstüme gelirken küçücük bir delik umut ýþýðm
Bu ufuðun ýþýðý,
Kupkuru topraðým ýslanýr
Yaðmurdayým, ellerimi açmýþým
Nuh’un gemisine atlayýp tufaný aþmaktayým
Kayýplarýmý sýrtlamýþ, kurtuluþa kavuþmaktayým
Aðýr yalnýzlýðý taþýyýp huzura koþmaktayým




Sosyal Medyada Paylaşın: