Ezan sesleri geliyor penceremden
Ýnce hastalýða tutulmuþ bir kadýnýn hýçkýrýklarýyla karýþýk
Alýp götürüyor beni bir garip serçe
Düþüm bekliyor sanki buna alýþýk
Yýl kaç bilmiyorum ama mevsim ilk bahar
Bir tavan arasýndayým önümde bir aynalý sandýk
Dudu kalfanýn ben arayan yumuþak sesi
Sandýðýn kilidi paslý kapaðý kýrýk
Bir abla vardý evde bir sessiz gölge
Mendilleri ýslaktý gözleri yaþlý
Karþýlaþýrdýk gün aþýrý karanlýk sofalarda
Öperdi koklardý bana deyip ’ince nakýþlý’
Dudu kalfa zor alýrdý beni elinden
Derdi ’ayol bitireceksin oðlaný kem göz bakýþlý’
Abla ufalýp kaybolurdu loþ odalarda
Bir ince aðýt duyardým ’Yemen’li Muþ’lu’
Hiç unutmam sofaya son çýkýþýmda
Ablayý görmüþtüm aynalý sandýk baþýnda
Sýrtý dönüktü bana sandýk açýktý
Bir hüzün vardý
Sandýktan bir eski resmi eline alýþýnda
Fýsýltýyla konuþtu resimle saatlerce
Çok sonra beni gördü geriye bakýþýnda
Usul usuk yanaþtým bende baktým resime
Sanki kendimi gördüm yirmi yirmibeþ yaþýnda
Bir gün yaylý ile gittik Abdülselam Çiftliði’ne
Yanýmda Dudu vardý,Dedem ve Babaannem
Konaktan ayrýlýrken son kez baktým geriye
Abla penceredeydi,yarý açýktý perdem
Bir beyaz mendil gördüm bana doðru sallanan
Gözlerim yaþardý mý yaþarmadý mý bilmem
Lakin lavanta kokusunu hala hatýrlýyorum
O kokuyu yüreðimden,gönlümden hiç silmem
Ilýk bir Eylül sabahý döndük yine geriye
Sessizce baþladým bir leyli mektebine
Ablayý aradým evin tüm odalarýnda
Yasaktý soramadým konak sakinlerine
Aynalý sandýk bile yerinde yoktu artýk
Bir kilit vurdu kalfa tavanýn giriþine
Ablayý sorup durdum gizli gizli her zaman
O lavanta kokulu sofa köþelerine
Sonra hýzla büyüdüm mazide kaldý hepsi
Sýrayla dedem,ninem,bir gün konak yýkýldý
Çamlýca yollarýndan yaylýlar geçmez oldu
Dudu Kalfa Samatya’da bir göz eve týkýldý
Gittikçe dedemle ninemin mezarýna
Gözlerim hep isimsiz iki mezara takýldý
Kim bunlar diye sordukça zalim Dudu Kalfaya
’Ah! ..Kuçuk Bey...’ diye inler uzaklara bakardý
Çok sonra küçük halam anlattý hikayeyi
Yemen’de þehit düþen Binbaþý Ekrem Beyi
Abla bir Gürcü kýzý ve fakir bir beslemeymiþ
Ailem benden saklamýþ yýllar boyu herþeyi
Meðer ben bu aþkýn yasak bir meyvesiymiþim
Dedem layýk görmemiþ bana böyle anneyi
Dudu Kalfa bile annemden kýdemliymiþ
Ýki yaþýna kadar annem beni görmemiþ
Bir gün þehit babamýn ölüm heberi gelmiþ
Dedem anneme beni görme iznini vermiþ
Buna karþýlýk annem namus yemin etmiþ
Ölene kadar bana asla oðlum dememiþ
Konaktan ayrýlýþsa meðer bir vedalaþmaymýþ
Annemin tam iki aylýk bir ömrü kalmýþ
Gerçeði öðrenince kýzamadým o iki sevgiliye
Biliyorum artýk dönmek mümkün deðil geriye
Bir kez olsun onlara Anne Baba demedim
Aynalý sandýk inan seni bile özledim