sahipsiz ruhum titrek ellerim korkakca titreyen bedenim yine sokak ortasýnda yalnýz yine umutsuzca bekliyor ürkek ruhumeziliyor gene her baðýrýþta on yedi olmuþ bedenim ruhum küçük inan küçük savunmasýz ellerim karlý kýþ geceleri gene yaþ gecelerim beyaz zakkumun son kokusu sanki tüm hayallerim tek düze tek düþeþle geçiyor hayat yine sahipsiz ruhum korkuyor karanlýkta yine sesler duyuyor ,hýçkýrýklar en derinlerden geliyor en kuytu yerlerden yüreðimin titrek ellerim kapatmýþ yüzümü yine tüm dünya boðulurmu bilmem korkak yüreðim yine ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülnihal-_- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.