Martýlarda gider bir gün
o deniz kokusunu
o insan kokusunu alamadýklarýnda
ufak bir rýzýk için
denize dalamadýklarýnda...
Hayat bu
akýp giderken uzun uzadýya
takýlýp kalýrým
denizin o saçlarýmýn rengindeki köpüklerine
mavi sularýna beyaz kanatlý martýlarýna...
Martýlarda gider bir gün
gönülleri kýrýk ruhlarý yorgun
biraz da insanlara dargýn...
Deniz bu unutur mu
kendine yapýlan kötülükleri
gelip de kýyýsýnda kusan körkütükleri...
Bir teknenin küpeþtesinden
mavi mavi bakmalýydýk oysa
denize doyamadan
gitmeyin ne olur martýlar gitmeyin
belki düzelir sularýn rengi
insanlarýn kin dolu kalbi
sizsiz ne dünyanýn ne de denizin yok ahengi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.