KAR TANESİ
Gökyüzüne asýyorum gözlerimi
bulutlar kaplýyor her tarafý
bardaktan boþanýrcasýna dökülüyor gözyaþlarým
bir deniz oluyor dalgalarý sana vuran
yalýn ayak basýyorsun can suyuma ve
sarýyorum sensizliði ilmek ilmek alýn yazýma
fýrtýnalar koparýyor yüreðim
hortumlar
sararmýþ yapraklarý uçuruyor gönül dalýmdan
aþk ateþim tutuþturuyor kozalaklarý
kurunun yanýnda yaþta yanýyor
tüm bedenimi yakarken mecnun çölünde hasretin
Her anýmda içimde hissetiðim acýný
keskin bir býçak cerh ediyor bedenimi
sarrafýn pýrlantayý itinayla iþlediði gibi
yokluðun kanatýyor derinlerimi
Zamaný durdursam da düþlerimde
haykýrsam avazým çýktýðý kadar sesim duyulmasada
dünyamda büyüttüðüm aþkýn zemheri soðuklarda
bakýþlarýmda kar tanesi gibi erirken
bir yangýn þulesine dönüþüyor gerçeðimde
20-06-2021 NiCel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.