YALNIZLIK

Yalnýzlýk zor,
Yalnýz kalmakta.
Uzakta olmaksa sevdiklerinden,
O bir ýzdýraptýr.

Hayaller kurarsýn onlara dair.
En sevmediðin huylarý gelir aklýna ilk önce,
Bunu ederdi, þunu yapardý.
Sonra, hüzünlü bir tebessüm.

Balkonda bir çay sefasý,
Kardeþin; yine bisküvinin yarýsýný çayýn içine düþürür.
Gýcýk olduðun halde gülersin.
Meðer, ne çok özlemiþsindir kardeþ kavgasýný.

Annenin yemekleri güzeldir.
Babanýn kýzmasý gibi,
Liseni, arkadaþlarýný, hiç özlemem dediðin bazý öðretmenlerini bile özlemiþsindir.
Komþu Ayþe teyze bile özlenir,
Deli deli.
Hatta,
Gördüðünde,
Her seferinde yüzünü buruþturduðun,
Cýrtlak renkli sarý bina,
Giriþteki trafo,
Adýný kirli koyduðun sokaktaki gri kedi,
Kaldýrýmdaki çam aðacý,
Salondaki mum çiçeði,
Köydeki kayýsý aðacý,
Ýþte aklýna gelen her þey!
Hasretinden payýný alýrlar.

Arada,
Yürürsün,
Memleketinin hiç yürümediðin caddelerinde,
Ýki aðaç yeþili ayrý bir güzel,
Ýnsaný da özel gelir sana.
Özleyince.
Her þeyi bir baþka güzeldir.

Birden,
Bir off çekersin,
Karþýdaki daðlarý yýkmasa da…

Zaten!
Her þeyi bir gariptir,
Bu yeni memleketin,
Çöp kovasý bile bir tuhaf durur,
Tuhaf sokaðýn ortasýnda.
Aðacý bile, yamuk büyümüþtür.
Sokaktaki arabanýn kaportasý bile çöküktür.

Dolmuþ in-binleri bitmez.
Bazen yanlýþ dolmuþa binersin,
Sonrasýnda,
Piþmanlýk, sinir ve aptallýk aðlamalarý.
Cezalar verirsin kendine,
Yemek yapar, bulaþýk yýkarsýn, aðlaya aðlaya.
Ana yine de, bu garip memlekette,
Birileri ve birþeyler,
Sana hatýrlatýr,
Birilerini ve birþeyleri,
Ýþte yine tutamaz kendini ve aðlarsýn.
Bu tuhaf memleketin,
Tuhaf bir kuytu köþesinde.
Ama,
Aðla! Korkma ve aðla,
Ýnan bu incilerin her bir damlasý,
Ýnsaný olgunlaþtýran sabýr taþlarýdýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: