O ADAM BENİM BABAM!...

Aynamda iz býrakmýþ o ýslak bakýþlarýn
Silinmez yüreðimden efsunlu nakýþlarýn
Dönüþü uçurumdur sevdakâr yokuþlarýn

Güler yüzlü meleðim; o adam benim babam!...
O, ilk ve son dileðim; o adam benim babam!...

Sen koca bir ormansýn, ben ormanda çalýyým
Sen köküsün çýnarýn, ben çýnarýn dalýyým
Kefenimdir al bayrak, vatana sevdalýyým

Bu dünyayý boþadý; o adam benim babam!...
Onuruyla yaþadý; o adam benim babam!...

En güçlü insandýr o, evladýnýn gözünde
Cennet sureti yansýr o tertemiz yüzünde
Babacan tavýrlarýn týlsýmý var sözünde

Daðlar gibi dik durur; o adam benim babam!...
Onda asalet, gurur; o adam benim babam!...

Duanla kanatlanýr, yüreðim kuþa döner
Yokluðunda hüzünler sel olur, yaþa döner
Nefesler tükenince mevsimler kýþa döner

Umudun çeraðýdýr; o adam benim babam!...
Sonsuzluk duraðýdýr; o adam benim babam!...

Yürek yangýnlarýný gözyaþý söndüremez
Yola revan olaný hiçbir güç döndüremez
Ýçi boþ teselliler acýmý dindiremez

Damarda yürüyen kan; o adam benim babam!...
Tenimde can içre can; o adam benim babam!...

Kimseye eðilmedin, yenilmedin zamana
Onurunla yaþadýn, sevgin sýðmaz ummana
Boynun kýldan inceydi Hakk’tan gelen fermana

Daðlarý aþýp gitti; o adam benim babam!...
Ömür oyunu bitti; o adam benim babam!...

Bu dünyadan tertemiz göçmek idi muradýn
Ýnþallah sað taraftan verilecek beratýn
Uzaðýma düþsen de hep yaþayacak adýn

Karakýþta bahardý; o adam benim babam!...
Gece vakti nehardý; o adam benim babam!...
Bu dünya gurbetinde güvenmedi varlýða
Mevlâsýna dayandý düþtüðünde darlýða
En zor zamanda bile göðüs gerdi zorluða

Aðrý kadar yücedir; o adam benim babam!...
Aþka banmýþ hecedir; o adam benim babam!...

Seninle geçirdiðim hatýralar düþ gibi...
Ten kafesinden çýktýn, uçup gittin kuþ gibi...
Mevsim bahar olsa da ruh coðrafyam kýþ gibi...

Fýrtýnadýr, tipidir; o adam benim babam!...
Hakikatin ipidir; o adam benim babam!...

Bir lokma ekmeðini ikiye bölüþlerin...
Gözlerimin önünden gitmiyor gülüþlerin
Gönlümün ekranýnda siyah beyaz düþlerin

Yokluðu kor ateþtir; o adam benim babam!...
Sýmsýcak bir güneþtir; o adam benim babam!...

Yüreðinin tahtýna destursuzca kuruldum
Nice fýrtýna yedim, sular gibi duruldum
Kavuþmaya ne kaldý, sensizlikten yoruldum

Açýktý gönül gözü; o adam benim babam!...
Senetti her bir sözü; o adam benim babam!...

Taþarým yataðýmdan, ýrmak gibi çaðlarým
Yokluðun kor ateþtir, yüreðimi daðlarým
Adýný sayýklayýp kaderime aðlarým...

Sabýr kadim huyuydu; o adam benim babam!...
Yusuflara kuyuydu; o adam benim babam!...

Güneþi kýskandýrýr; boyu posu, sayesi...
Sevgi ve hoþgörüydü en büyük sermayesi...
’Ýyi insan, iyi kul’ olmaktý tek gayesi...

Gönlüme düþen cemre; o adam benim babam!...
Uydu ilâhî emre; o adam benim babam!...

Beride hasret düðüm, ötelerde toy vardýr
Sensiz bu dünya bize hem çekilmez, hem dardýr
Ey kader denen usta, filmi geriye sardýr!...

Önden giden atlýydý; o adam benim babam!...
Dili baldan tatlýydý; o adam benim babam!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: