Bugün yine bir uçurumdan düþtüm rüyamda. Nasýl olduðunu hatýrlayamadým Sanki izleri vardý bedenimde. Seni gördüm düþmeden önce. Ellerimi uzattým belki tutarsýn diye. Gözlerine bakmak için açamadým Rüzgarý hissetmek için sonu seçtim. Onunla gördüm seni, Gözlerimi kapatýp aðladým geceler boyu. Her sabaha kurumuþ gözyaþlarýmla baþladým. Ve tekrardan sessiz bir geceye uðradý hayallerim. En içten duygularýmý döktüm cümlelere Seni anlattým mýsralarýma. Yaptýðým onca þeyin boþa gittiðini görmekti belki Bana en büyük acýyý tattýran. Seni çekecek gücüm olsa bile, Tutmaya gücüm yetmezdi. Elimde tuttuðum bir küçük sevinç vardý Oda seninle gitti. Her ne kadar ölmesini istemesem de Ýçimde büyüyen umudun ölmesini izledim günlerce Bir güneþ daha battý Seni yazdým mýsralarýma o karanlýk gecelerde. Beni duygulandýran þarkýlarýmý dinledim Hiç biri býrakýp gittiðinden beri Gözyaþý býrakmadý avuçlarýma. Ayrýlýk bulutlarý sardý dört bir yanýmý. Ama sen yoktun. Sen,güneþli bir günde mutluydun Ama ben yaðmuru hissettim yüreðimde
🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.