BELKİ DE

Bazen sadece nefes almak için her þeyden vazgeçersin
Matem ahirete dek aklýnýn içindeyse en güzeli kaybedersin

Tarihin tekerrürünü beklersin her þey aynýymýþ gibi
Manevi heyetimden iþkenceler çekip geldim geri

Özgürlüktür silik haritamýn istikameti
Görünüþüm bitik, mazim kayýp, yok nihayeti
Çölünü bitirmiþ bedevinin kalmamýþ masumiyeti
Çöplüðün içinde sevenin karþýlýðý mahrumiyettir
Düþünür ikilemde dengesiz, savaþý zaruriyettir
Özünlüsü, yitirmiþ ümidini, baþtan yazýlmýþ maðlubiyeti

Teslim ettim günlerimi kaderime
Ellerimle, sessizliðimle
Nedenimse hiçtir belki de
Tedirgindim inerken yüreðimin dehlizlerine
Belirsizlik yerken günlerimi çekildim derinlere
Kendime yerinip üzülmedim benliðimi gömerken izbelere
Güçsüzken hislerim deðindim hüzün yüklü bir deftere
Terk ettim ruhumu kimsenin bilmediði yerlere
Üstüne yenikken öfkeme, getirdim kendimi kül haline

Piþman deðilim hiçbir þeyden
Ýnsan vazgeçermiþ her elzemden
Ezelden ebediyete yönümüz ölümün kesin zaferine
Belki cennete, belki cehenneme, belkide hiçliðe



Sosyal Medyada Paylaşın: