Gönlüm gönlünden düþen tatlý sözlere kandý Yorgun gözlerim seni karda kardelen sandý Ne göz göze bakýþtýk ne nefesler öpüþtü Kalbim hasret çekmekten usandýkça usandý
Nurunda gölgem uzun, yokluðunla kýsayým Gözleri kör bir kalbin ellerinde asayým Suskunluðun içinde ikilem yaþýyorum “Sevmiyorum” de bana de bana ki susayým
Gözümü esir eden gözlerin bende kaldý Sevgine sevdalanmýþ yüreðim sende kaldý Ayrýlýk korkusundan kurtuluþ deðil ölüm Ruhum seni ararken bedenim sinde kaldý
Küsmek mümkün olsaydý yüreðime küs derdim Ruhumu kemiren aþk çoðalan virüs derdim. Aklýmýn dört yanýna kazýndý senin adýn Unutmak mümkün deðil, “Coþari sen sus!” derdim.
11.04.2021/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.