Benim için o gündü büyük kýyamet günü Acýlar ateþinde yakýlan bendim o gün. Sarsýldý yer ile gök, parçaladý bütünü, Güvendiðim daðlarla yýkýlan bendim o gün
Cemal Süreya sorar, “Babanýz öldü mü hiç” Benim de babam öldü, aklým ve yüreðim felç! Yok ki halime derman, yok ki derdime ilaç; Çaresizlik içinde yok olan bendim o gün.
Aðlamaktan yorulmuþ gözler kanla kaplandý, Kâinatýn kasveti yüreðimde toplandý, Baðrýma, azap veren kör bir hançer saplandý, Sancýdan büklüm büklüm bükülen bendim o gün.
Hayatýn çizgileri o mübarek yüzünde, Kýsadan hisse vardý, öðüt vardý sözünde; Onun kanatlarýyla uçarken gökyüzünde, Göktaþý gibi yere çakýlan bendim o gün.
“Her canlý ölüm tadar.” Her can bu emre tabi! Bir anda yaþam dondu, bu nasýl þey yarabbi? Tayfalarý yaralý batýk bir gemi gibi, Yalnýzlýk limanýna çekilen bendim o gün.
Sevenleri periþan, Coþari darmadaðýn; Yýkýldýðýný bilir yaslandýðý o daðýn! Babamý aðýrladý muhabbeti topraðýn, Dudaðýndan dualar dökülen bendim o gün.
30.04.2021/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.