Üç salýncak üç adým önüm iki tahterevalli Düþmek üzere yakamýn düðmesi Saçlarýmda ikiz kurdele Nahoþ deðil mi Seni dünümden önce hatýrlamam
Babama ýsmarlamýþtým Renklerin en güzelini Çeyizimde saklý hala çatal bebeðim Seninle öðrendim iki artý iki bir edermiþ
Yaþadým nefes aldým ama ben seni hiç unutmadým unutmadým ben seni hiç hiç Çýk sokaðýnýn köþe baþýna hisset þakaðýna kurþun gibi deðen aþkýn rüzgarýný Fala kapat son kahve fincanýný!..
Utanýr oldum seni sana tarif etmekten Saçlarýmýn her telinde bir sýzý Annemin kýzgýnlýðýný kýna yaktým ellerime Yedi adak adadým yedi uyurlara açýk tüm kapýlarý kapadým yüzüme Dünyanýn külünü döktüm baþýma bir þafak vakti
Yoruldum emanetinden en sevdiðin þarkýyla düþün beni ne olur… Ne olur Ne olur
Yalvarýr oldum yerin göðün yegane sahibine Kaderin baþtan yazýlsýn kaderime Eni sonu bana çýksýn bu sokaðýn her yönü Bu aþkýn akýbetinde
#hüzünlükent
Meþrutiyet caddesi 18621
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.