KARANLIK GÖRÜNDÜ
Geceden þafaðý iple çekerken
Karanlýk göründü̈ ufuktan yine
Kanayan yüreðe umut ekerken
Karanlýk göründü̈ ufuktan yine
Sevdadan yana hiç gülmedi yüzüm
Küllenmedi gitti yürek da közüm
Karýþtý iyice baharým güzüm
Karanlýk göründü̈ ufuktan yine
Ne diye baðlandým bilmem ki sana
Sevdayý yük ettim bu tatlý cana
Bu kaçýncý tuzak kurduðun bana
Karanlýk göründü̈ ufuktan yine
Hayata küstürdün perde son perde
Hani yeminlerin sözlerin nerde
Mahkûm ettin beni amansýz derde
Karanlýk göründü̈ ufuktan yine
Kadrimi bilmedin, ömrümü verdim
Arttý eksilmedi efkârým derdim
Bir yudum mutluluk bekledim durdum
Karanlýk göründü̈ ufuktan yine...
Suna CANKARA / 03.06.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.