ELLERİ BENİM
Kim aþkta yandýysa özüm meyleder
Düþtüðün ateþin külleri benim.
Her ânýn önümde gözüm seyreder,
Çektiðin perdenin tülleri benim.
Aðlasan duyarým dökme yaþýný
Bu benim kaderim eðme baþýný
Ben yokken dikmezler mezar taþýný,
O toprak seninse gülleri benim.
Vallahi seni de susuz býraksýn
Ýsterim Allah’tan bir nehir aksýn
Sen kime gidersen O’na ýraksýn
Her kim seni sevse çölleri benim.
Güldüðün yýllarýn hepsi rüyaydý
Âleme dalýnca Yýldýz’ýn kaydý
Bu gönül seni de günahkâr saydý
Vardýðýn cehennem yollarý benim.
Sana gönül verdim ne kâr edersin
Elbette sen beni bir yâr edersin
Sen aþký ne diye inkâr edersin
Çimendað gittiyse dallarý benim!
Bize bir makamý verse Yaradan,
Gemi’ler yürür mü yürür karadan.
Bak kaç yýl; bir ömür geçmiþ aradan
Sardýðýn adamýn elleri benim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.