Göðsünde nal sesleri baþýnda saba yeli
Yorgun atlýlar geçer her þafak üzerinden
Kül tufaný saçýnda çoðalmýþ gülmeyeli
Alnýndaki çizgiler yol sürüyor derinden
Gecenin gölgeleri daðýlýyorken sessiz
Kalkýyor usul usul, uyuyanlar nefessiz
Yuvasýnda pencere açýlýr yeni güne
Þerefiyle yaþamak tesellidir ömrüne
*
Ah babalar basmasýn þehrin ayaklarýna
Kaldýrýmda biriken sular kabarýr histen
Vezir parmaðý deðer kirli týrnaklarýna
Haramîler utanýr pay aldýðý bahisten
Ekmek bereketlenir zor geçim savaþýnda
Bin bir türlü eziyet saklýdýr göz yaþýnda
Sýrtýnda ter kokusu iþini azîz eyler
Önce kalbi doyurup sofrayý leziz eyler
*
Baba gönlü duraktýr saðdan sola dönüþte
Yürür evlat izinde bazen düz, çapraz ayak
Her bir rýzký, nimeti muhabbete banýþta
Nasýrlý eli tutup öðünmek evlada hâk
Babalar ki çok sever gül kokan kýzlarýný
Merhamet, tebessümle karþýlar nazlarýný
Oðullarýyla bile þenlenir ocak baþý
Ecdâdýný yâd eden en büyük arkadaþý
*
Kaldýr baþýný bak bir...O gördüðün gökyüzü
Bir babanýn güneþle doðuþ ve batýþýdýr
Yorgunluk birikimi bulutun nemli yüzü
Deðirmenin taþýna buðdayý atýþýdýr
Duruþu güven verir, heybesi umut dolu
Evladýnýn üstünde her daim eli-kolu
Gelincik tarlasýna yetiþtirir fidanlar
Oðullar bunu ancak baba olunca anlar.
***
Babam; bu sessizliðim bir yanardað misali
Gözümde þimþek çakýp iflahýmý kestirir
Bugün bu ýssýzlýðým sinemin yýkým hâli
Yokluðunu yüzüme vurup terör estirir
Duyulur ayak sesin kervan geceye yürür
Gündüzleri yollarda ruhumu süründürür
Matemim günlük deðil uzaklýk büyük derdim
Yakýnýmda olsaydýn topraðýný öperdim..
Nezahat YILDIZ KAYA
- Lâkabýmýz önceleri Numanoðlu sonra da Azîzoðlu olup fani âlemden baki âleme göç etmiþ bütün atalarým, dedelerim ve babam olmak üzere;
ebediyet duraðýnda adý, saný, esamesi kalkmýþ, anýlmayan, rahmet bekleyen nicelerine Allah rahmet etsin, mekânlarý cennet, makamlarý âli olsun diyor;
Edebiyat Defteri çatýsý altýnda þiirimi güne taþýyan seçki kuruluna, sayfamý ziyaret eden herkese teþekkür ediyorum-