BİR CAHİL BEN

Uçurumun kenarýnda
Savrulan yaprak gibiyim
Bakmayýn özgür olduðuma
Düþsem deniz boðacak
Kalsam güneþ kavuracak

Köhne bir bina içinde
Sývasý dökülmüþ duvar gibiyim
Bakmayýn ayakta olduðuma
Dik dursam ezecekler
Boyun büksem üstümde gezecekler

Telleri kopmuþ sazýn baðrýnda
Kýrýlmýþ tezene gibiyim
Bakmayýn notalara vurduðuma
Çalsam sesim çýkmýyor
Çalmasam kimse duymuyor

Biat etmiþ gölgelerin düþünde
Kurumuþ mürekkep gibiyim
Bakmayýn kalemimin güçlü olduðuna
Kimine yazmaya korkuyorum
Kimi yazacak diye korkuyorum

Kahpe düzenin içinde
Birbiriyle oynaþan bedenler
Bakmayýn herkesin bilmiþliðine
Kimi üç kuruþa ruhunu satmýþ
Kimi cahilliðine etiket katmýþ
Kiminin aðzý çok laf yapmýþ
Gördükçe her þeyi bilen yüzleri
Bir cahil ben
En cahil yine ben..

Sadýk KARADEMÝR


Sosyal Medyada Paylaşın: