Gönül coðrafyama anýtlar býrakarak Alaca bir attý maveraya giderken bindiðin Söylemedim hiç, bakýþlarýna ölümüne tutsaktým Atýnýn toynaklarýndan sýçrayan kývýlcýmlarla Ýnfilak ederken yüreðim Gözyaþý olup kendi gözlerimden oluk oluk aktým
Adýný söylemem hiçbir þiirde Hece hece saklarým Kadim bir mühürle mühürledim Ölene dek adýný anmaz dudaklarým
Gittin, derviþ edalý daðlarýn, münzevi þiirlerin Sarýp sarmalayan kuytularýnda kederin esiri olmuþken Ýçimde bir ses büyüdü ,ben her þeye müstahaktým. Malihülyanýn anaforlarýnda çýrpýnýrken ruhum Bitimsiz yýkýntýlar geçerken gözlerimin önünden Eski zaman aynalarýndan kaderime baktým
Adýný söylemem hiçbir þiirde Hece hece saklarým Kadim bir mühürle mühürledim Ölene dek adýný anmaz dudaklarým
Hiç dönüþsüz gitsen de zul sayarým ardýn sýra þikayeti Elem verir artýk bahçede kuruyan güllerin kokusu Oysa günün birinde hepsini kucak kucak sana sunacaktým Ey sevgili hüzün olsa da bu hikayenin sonu Sevdadan yana ölüm girse de araya Gülüþünü, boynuma lale, ayaðýma bukaðý taktým … Beni benden alsa da ,gönül bu sevdadan yýlsa da Yinede adýný söylemeyeceðim hiçbir þiirde Çünkü ruhun ruhumdadýr, ismini alev alev yaktým
Muhammed Mehmet GÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.