Sessiz Çığlık

ne günlere kaldýk azize’m
ben hep ayný renk hüzünlenirim
sensiz, senle aðlarým
acýmtýraktýr göz yaþlarým
sevinçlerim ise, hep tuz kokar

baþak verirdim zamanýn tarlasýnda
gelene geçene selam dururdum
bazen çiçek açardým
duvar diplerinde boynu bükük
yurtsuz, kimliksizdim

sesim hep boðazýma düðümlenir
tellere takýlýr yapraklarým kanar da kanar
iç kanama geçirir hayallerim
sýzýsý dýþardan duyulmaz
sadece gözlerden okunur

þu kahpe zamana alýþmak çok zor be azize’m
herkes çýðlýk çýðlýða
ben suskunluðuma sýðýnýyorum
iç çekiþlerimde her gün bir mezar açýlýyor
ceset ceset gömülüyorum
aðlayaným çok olsa da
ben sana ölüyorum...

10 Haziran 2021

Sosyal Medyada Paylaşın:

Ehmed Kardok Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Siyah Beyaz Aşk Hayat Bana Gülmedi Aylardan Eylül Ayaz Ve Nupelda'ya Seni Özlemek Diyalog - 3 Bir Adam Yalnızdı! Li Berbangê Min Bikuje Suskunluk Sensiz Yaşanmıyor Bu Şehir.