Mutlular Sessiz Ağlar
Söyleyemez derdini, yüreðine taþ baðlar
Karanlýkta, tenhada, mutlular sessiz aðlar
Bedbahtlarýn ahvâli, el âlemin dilinde
Gizleyemez hüznünü, bir nehir elem çaðlar
Düþünürsek, hayattan ne bekledik, ne bulduk
Kâh oturduk, kâh koþtuk, bulamadýk, yorulduk
Kafdaðý ve Anka’sý, hep mâverâda kaldý
Esti bir bâd-ý hazân, görmeden turâb olduk
Hiç deðiþmez reçete: sabýr, sebât, kanâat
Elinde var olanýn, hazzýný sür, ey evlat!
Ahlar, vahlar, isyanlar, hiç bir fayda saðlamaz
Seksen yýlý bir günde, yer bitirir bu hayat
Þâyet mümkün olsa da, evliyâya bir sorsan
Der ki, dünya tastamam; ne fazlasý, ne noksan
Kader deðiþir mi hiç, huy da öyle deðil mi?
Her âdem bir muammâ, bir sýr küpü her insan
Ummanda kulaç atar, yorgun, bitkin, her fâni
Ah, bu umut yollarý, mâni üstüne mâni
Mutluluk bir rüyadýr, saçlarýna tül baðlar
Bedbahtlar feryâd figân, mutlular sessiz aðlar
Ýdris Esen, Haziran, 2021, Erenköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.