Âh’ın Güvertesi

Martýlarda bir telaþ, sanki deryâ tutuþmuþ
meðer sahile vuran, kanadý kýrýk kuþmuþ

aylan bebek uzanmýþ, kumda bir þey arýyor
matem tutan dalgalar, saçlarýný tarýyor

hem akdeniz, hem ege, mahcuptur bundan böyle
kaç bin masuma kýydýn, zâlim esed, sen söyle

yuvalarý yýkanlar, yýkýlsýn evleriniz
aylan’ýn feryâdýyla, dövünsün dursun deniz

toy masum tomurcuklar, kurudu yaþ dallarda
nice can ziyân oldu, lastik botta sallarda

kos, lesbos, ya da limnos, gecenin ilk duraðý
kaybolduk denizlerde, n’olur yakýn çeraðý

sâhiller makber oldu, binlerce iskeletten
hüküm var mücrimlere, ilâhi adâletten

yükle tüm günahlarý, âh’ýn güvertesine
götürsün þu dalgalar, okyanus ötesine

yüz, iki yüz, ölürsen, yakarsýn yüzbinleri
imdât, der çaðýrýrsýn, þeytanlarý cinleri

her gün binler ölürüm, hâlâ kalbin kas katý
benimki can deðil mi, ey be vicdansýz batý!

bu vahþet ve bu zulüm, yüzsüz batý’yý boðar
ya dünya tümden batar, ya da yeniden doðar


Ýdris Esen, Kasým, 2015, Erenköy



Sosyal Medyada Paylaşın: