ÇOCUĞUM KISABİSÜRE

Çocuðum kýsabisüre
bir an unutuyor ve atýyorum hayatýn aðýr yüklerini omuzlarýmdan.
gitmiyor ayaklarým.cývýl cývýl çocuk seslerine karýþýyor benliðim
alamýyorum gözlerimi misketlerin renga renk sarý.mavi kýrmýzýsýndan.

Çocuðum kýsabisüre
nereye gittiðini sormadan biniyorum.tahtadan yapýlmýþ arabaya.
topoç çivilerinin açtðý çukurlara giriyor tekerleyi ama vazgeçmiyorum.
vazgeçmiyorum çünki birdaha görmemekten korkuyorum

çocuðum kýsabisüre
bitmesin istiyorum .mehmet amcanýn bahçesinden aþýrdðým kayýsýlar
havva teyzenin kümesinden alýp civcivin çýkmasýný beklediyim yumurtalý saatler
köpeyinden korkup süleyman amcanýn. kiraz aðacýnda çaresizce bekleyiþim

Baba diyor bises ve uyanýyorum .
sabah oldu diyor oðlum otuz yýlýn geçtini anlýyorum elveda çocukluðum.
kýsabisüredeolsa elveda.

Sosyal Medyada Paylaşın: