Üveyik Sesleri

Bir de ölüm ertesi var
Aðlamaktan saygýya durup
Eðlenceliði beþiðine geri dönen ninniler gibi

Sade bir hazdan
Kaynayan bir detayýn ölü doðduðu
Nefessizlikle sergilediðimiz bizsizlik bakýþlarýna
Gebelendiðimiz vahþi bir ýrkýn tanrýsý kalbimiz

Ölüyorsak
Bir bildiðimiz var
Ve yaþandýkça silkindiklerimiz kadar yorgunuz artýk

Muhtelemelen
Çiçekleri tatlý uykudan uyandýran nehrin gözleriyle göremedik
Aðaç sandýðýmýz dallarýn köklerine bulut asýlmýþtý oysa ki
Seðirten ne varsa aþka yataklar serenlerden olduk

Ah güvercin salalarý
Ah beyaz ýrkýn kan göreni
Dilin kekremsi ve mavi gözünü kör etmiþ

Bilge sözlerle geldim kardeþlerim
Yarýlmýþ kalbe ne indiyse o sýrla eleleydik
Gezdik güneþin daðlardan sýyrýldýðý
Hayta yeþillerin sarýlara galabe çaldýðý
Ve koynuna üveyik seslerini asan aðaçlara
sýrt dayadýðýmýz diyarlar gördük

yaþamaktasýn
güzelsin
bilirim
bilesin ki döllendikten sonra kucaklaþacaksýn
ve teninde üþürsen mevsimin sonu deðil bu gördüðün
ve aþka çizdiðin le kalacak eski yayla izleri
bir tabloya bakmadýðýn yýllar kadar
hakkýný vermiþ olacak adýmlarýn

Belki de
Seninle gizlenebilirdik
Hiç kimseyle saklanamazken
Kaldýr kafaný ölüler ekmeðini toplarken
Yere ve göðe o kadar sevap yazýldý ki
Yay gibi uçusun da unutuldu
Karanfil serpercesine bakýþýn da
Sosyal Medyada Paylaşın: