dün akþam eski bir arkadaþýmla oturup konuþtuk sahilde ’eski günlerden’
- merhaba nasýlsýn - iyi, sen nasýlsýn görüþmeyeli? deðiþmiþsin,kilo almýþsýn felan derken direkt seni sordu bana; ’ayrýlmýþsýnýz’ ya çok üzüldüm,yakýþýrdýnýz ayaklarý ardýndan ... ’yaa, evet’ oldu tek kelimem.
ben ki üstüne nasýl titrer nasýl karartýrdým gözümü seninle ilgili herþeyde sevgi sadakat n bileyim , aþk ve daha tüm saçmalýklarým sana dair beslediðim... saçmalýk diyorum neden böyle bir kadýna fazla geldi tüm bunlar da... oysa ne güzeldir ’aþk’ paylaþmak beraber uzanýp uyanýrken baþucunda,omuzunda okþamak o ipek saçlarý ...
’aslýnda ben o’nu hiç sevmemiþtim’ diyormuþ eski dost öyle der ’biraz takýldýk, alýþkanlýktý bu kadar uzamasý ’ diyormuþ meðer bizim eski ortak dostumuz herþeyin farkýndaymýþ dosta bak! sevmedim diyormuþ ha... sevmemiþ olsun varsýn ben o karakaþa kara göze sewdalý deðildim zaten benim aþýk olduðum kadýn o beden deðildi o yürekti... o da zaten komple sahteymiþ yalanmýþ... varsýn olsun sevmemiþ olsun öyle bir yürek beni.
kaybeden ben olmayacaðým ASLA. sende farkýna varacaksýn birgün sol yanýna düþüp kaldýðýn zaman, kendi ellerin bile el vermediði zaman sana sende farkýna varacaksýn kimi kaybettiðini anlayacaksýn o an ama çok geç olacak be güzelim çoook...
’BEN YAÞADIKÇA sen ÇILDIRACAKSIN’ Sosyal Medyada Paylaşın:
börteçine_1048 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.