NE HALE KALDI ÇOCUKLAR

Biz çocukken mutluyduk hayallerimiz vardý.
Çelik çomak oyunlarla koþmak spordu kârdý.
Bir sofraya on kiþi, sere serpe sýðardý.
Þimdi þato evimiz in ve cin top oynuyor
Eski diye hiç kimse, artýk eve koymuyor.

Top oynamak bir hayal ip atlamak sýhhatti.
Þimdi þu sanal kutu akýlý baþtan attý.
Hiç bir þeyimiz yoktu oyuncaðýmýz kýtý
Þükür her þeyimiz var herkes sanal oynuyor.
Bilgisayar, gençleri artýk rahat koymuyor.

Puzzle, papçi revaçta evcilikler kayboldu.
Bez bebekler çok küskün hatýralar yok oldu.
Gençler güneþsiz kaldý renkler sarardý soldu.
Hayaller cansýz sönük artýk robot oynuyor.
Oyunlar telefonda baþka bir þey koymuyor.

Ýp atlamak bir dir bir severek oynanýrdý.
Körebeler hasmýný hissederdi tanýrdý.
Çocuklar büyükleri bir kahraman sanýrdý.
Þimdi kahramanýmýz Fil Necati oluyor.
Anneler çocuklarý sokaklara koymuyor.

Býrak eli kirlensin çamur olsun çocuklar.
Bir gün raflara kalsýn þu sanal kutucuklar.
Nezaket kuralýna rakip olsun sucuklar.
Çocuklar dürümlere acýkýnca duymuyor.
Çocuklarý sokaklar, bekçi olmuþ koymuyor.
06.06.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: