Bir gün karþýlaþýrsak eðer, ayaklarým beni diremez biliyorum kelimeler boðazýmda düðüm düðüm olur sadece gözlerine bakacaðým. bakacaðým o gözler bana özlemi, çekilen yalnýzlýðý ve her þeyi anlatacak…
Ve sonra! Bir gün sana geleceðim doya doya bakacaðým gözlerine gözümü kýrpmadan, gözlerimden bir iki damla yaþ süzülürse aldýrma. onlar yüce aþkýmýn engin mavi denizleri….
Gelirken yakacaðým bütün karanlýklarý, aydýnlatacak her tarafý yüreðinden gözlerine yansýyan aþkýn, týpký güneþin þulesi gibi, ortalýk toz pembe bir renge bürünecek…
Sonra! hasretim senin yüreðini yakacak hiçbir þeye aldýrmadan koþarak bana geleceksin senin adýný sayýklarken son nefesimde yetiþeceksin bana dokunacaksýn gözlerinden iki damla yaþ süzülecek, ve dudaklarýma düþecek, sana olan hasretimin tadýný alacaðým iþte o anda son nefesimi verip sesimi duymadan ben ölmüþ olacaðým. 16-01-2021 Niyazi ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NiCel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.