Kan ter içinde köpek teneke baðladýlar ölümle kuyruðuna koþuyor hýnca hýnç zamana karþý hiçtir ölmek çatlarcasýna.
korku dehþet zamana gem vurur can havlinde depreþir can gözlerinde sadakat ve þefkat düþünemez o an Cani gaddar olduðunu fakat.
Köpegin izine raslandý daðýn tepesinde gülüyordu rüzgara karþý tüyleri gözleri donuk; ay ensesinde yine insan,içi cýz etti, ürper i.
pas tuttu kuyruðunda teneke insanýn bir yaný þavkadýr bir yaný leke en yüksek dað, engin tepe kargalar yanaþýyor yazýlýyor kurgusu yok kurallardan fezleke.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.