Ay
Kent günlüğü
Birileri rengarenk bulutlarýn üzerinde býrakmýþ gülümsemeyi
Birileri uçsuz bucaksýz okyanusa
Ne zoruma gider bilir misiniz
Uçmayý bilmeyen bir kentin kara sularýnda boðuluyorum
Ve uçan balýklarla dolup taþan
Vitrinlere bakýp duruyorum
Bir gün
ya da öyle istediðimiz için kaðýtlar buruþmaya baþlarsa
Aðzý bozuk, ýslak þarkýlardan
gemilerim olsun
Ýnce çizgili sokaklarýmdan geçireyim
o kalýn bantlý gülümseyiþimi
kenarlarýmdan fýþkýran iki kiþilik kent sarmaþýklarýný
hep o denizin tuzlu konçertosunu
giderse ya da artýk çözünmek istiyorsa
sýkýlmýþsa benden, demeyeceðim
kentlerimi çýkaracaðým uzun arabesk kumlara, kadýn yaratacaðým güneþ tenli biraz yanmýþ biraz yanlýþ
Baþka türlü ben çýkamam dalga seslerinden
tam o andan itibaren þarkýlarýmda yüzen gemiler
çözünüp kaybolurken huzmede
o uzak kentler
denize karýþmýþ olmalýyým
Ayþe Daðlýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.