Sen kalemimde aþk þiirisin Anýlardan, geçmiþten kalan Dilimde tat gözümde nursun... Bakmaya kýyamadýðým Deðer biçilmez çiçeðin Gönlümde açan filizisin... Bazen kendimden bile kýskandýðým...
Kaþlarýnýn çatýsýnda akþamlarým oldu.. Þimdi gözlerim yangýn yeri Söndüremiyor en büyük okyanuslar Gülüþün ayrýlýk acýsý Dindiremiyor umutlu bakýþlar Ýçimde hep yürekten yalvarýþlar
Tenin kutuplardan buzul Isýtamýyor bedenimi Gün aðardý vakit doldu Demir alma zamaný limandan Tutmuyor yüreðimin isyanýný En aðýr çýpalar... Bitsin bu umutsuzluklar Artýk sende kalsýn Acýmasýz vedalar 🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.