Bu gece Ay ýþýðýný kýskanýrken karanlýktan Yýldýzlar perdelerini kapatýyorken Defne aðacýndan düþen yaralý bir kuþ gönül yurdumun sessizce dalýna konup misafirim oldu
Öyle biran, var yok arasý Zamaný teraziye koydum, tarttým Yapraðý solmayan güzel kokulu Sen daha aðýr geldin Hoþgeldin
Bilmem nerden gelirsin nereye uçarsýn Bilki bir tebessümünle bu kurak çöllere can katarsýn
Sanki Kundakta emzik bekleyen çocuk misali Bütün duygularýnla sevgi beklersin Öyle masumsunki Kabul edeceðini bilsem Ýçimden sana avuç avuç sevgi veresim geldi Geçmiþin korkusu düþünce aklýma Sustum Söyleyemedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.