Aklımın mekânı
Arada sýrada deðil
aklýmýn mekânýnda
Belli bellisiz tüm adresler de
unutsam seni düþünmeyi
Az buçuk kaybetsem dengemi
Ahh hep mi sevene çektirilir ezâ
Kader de varsa hasret
Teslimim nihayetinde yazan kaleme
Bazen sen yokken güzelsin diyorum
Severken ayrý kalmayý da ayrýca
bir biz becerdik
Tebrikler ikimize
Desem de!
Aðrýlý sancýlar sarýyor bedenimi
Senin payýn da yok sayýlmaz hani
Romatizmalarým eskiye nazaran
daha sýzýlý
Hüzünlerim çocukluðumdan kalma
olsa da
Kalbime vuran nedir peki ???
Doktor ilaçlarýný daha dikkatli
kullanmalýsýn diyor
Nefes almak isterken boðazýma
bir yumru oturuyor
Sigarayý býrakalý on yýlý geçti de
Bir ömür senden vazgeçemedim
Öldürecek biliyorum beni
Ya astým ataklarý
Ya özlem nöbetleri
Kara kaþlarýna ferman yazdýraným
Gözlerinin siyahýna hayranlýðým
ayrý da
Karanlýða esir yaþamak çok zor
Güneþi özlemek diyorum
Ahh sevdiðim
Oda sana benziyor
Senin gibi
eþit derece de acý verici oldu
Bulutlarýn gölgesi yok bugünlerde
Pencere önü bakýþlarla yetiniyorum
Güneþ tenimi yakýyor sen hala içimi
Kahrolasý alerji ilaçlarý da iþe
yaramýyor
Bana birileri sürekli iyilikten bahsediyor
Duymuyorum aslýnda onlarý
Kýsa cevaplar verip haklýsýnýz diyorum
Utanýyorum belki de söylemeye
Ama;
Benim hayatýmda iyi insanlar pek
olmadý
Aslýn da
Yapmam gereken þey belli
Ýyileþmekten umudunu kesen
organlarým gibi
Kangren misali
Kesip atmak istiyorum
Düþünmekten kendimi alamadýðým
Seni
Beni
Ve...
Kahretsin ki
iþe yaramayan ilaçlarý
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.