Ayný cevher üzeri yaratýlmýþ insanlar
Hepsine ayrý ayrý kardeþlik borcumuz var
Bize bahþedilenle, ayrýlýrken hayvanlar
Öyleyse neden fazla bu kadar hýncýmýz var
Ayak dirediðimiz inatçý fikir bizde
Kitabýna uydurup yazýlan zikir bizde
Gönülde pasaklýlýk, yýkanmayan kir bizde
Dilde tartýlmayan laf, akýlda vincimiz var
Göz açmýþ kundaðýnda kimi Musa Soyu’ndan
Kimi çobanlýk etmiþ peygamberin huyundan
Kimi attan inmemiþ dedem Kayý Boyu’ndan
Gel gör ki bocalayan yaþlý ve gencimiz var
Yokluk dün çoktu bugün nimet çoðalýverdi
Çile çeken eskiler saklar bir öðün yerdi
Hekimlerse ’’mideyi fazla doyurma’’ derdi
Ruha sinsi yerleþen sadist bir burcumuz var
Babasýnýn ilmiyle övünüp gezen, vasat
Çok bilmiþ, bildiðinden toplayamazken hasat
Þan-þöhret arkasýnda ego büyürken rahat
Huyumuzu saklayan sinede hurcumuz var
Ferhat sevmek bilmezse Þirin olmak mý? Nasýl
Sevgililer þýmarmýþ, iliþkiler mayasýl
Vicdan operasyonu virüs gibi velhasýl
Varlýðý üzüp geçen ne çok da harcýmýz var...
Nezahat YILDIZ KAYA