Onbeþinde bir yâr sevdim, sürmeli.
Sefâný almadým, nasýl ermeli.?
Tomurcuk güllerin açmýþ, dermeli.
Herkes de biliyo, o’na eþ deðil.!
Beni goyup, bi kötüye vardýn mý.?
Divâne edip de, o’nu sardýn mý.?
Acýlarý salýp, derde gardýn mý.?
Siðim siðim aðladýðým, yaþ deðil.!
Ýlkgözaðrým deyip, bende var oldun.
Varýp kötülere, nasýl yâr oldun.?
Gapýya çýkamam, bana ar oldun.
Yoluna koyduðum, sanki baþ deðil.!
Sen gideli aylar geçip, doldu mu.?
Sinene dikilen, güller soldu mu.?
Ýnce bellerini, saran oldu mu.?
Yanarým aþkýna, gara daþ deðil.!
Yellibel’in yaylasýný, aþarým.
Bundan sonra sensiz, nasýl yaþarým.
Yolumu kaybettim, gelmem þaþarým.
Önüme koyduðun zehir, aþ deðil.!
Eski dostdan düþman olmaz, sevdiðim.!
Beni hor görsen de, sensin bildiðim.
Geri gelmez oldu, sende güldüðüm.
Hilâle benzeyen ay’dýr, gaþ deðil.!
Hasbahçeni yetiþtirip, bað ettim.
Gelmem artýk, düz yollarý dað ettim.
Bendeki sevgini, bilsen þâh ettim.
Þeydâyý bülbülüm gül de, guþ deðil.!
Sevdâlar yalanmýþ, ganmaz olaydým.
Gözlerin ateþmiþ, yanmaz olaydým.
Sözden sevdiðini, sanmaz olaydým.
Gönlümü yýkarsýn, bil ki hoþ deðil.!
.........................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.