yaþamak sana doymaktý benim için sana olan susuzluðumu gidermekti yanan yüreðimin sönmesi, aðlayan gözlerimin tesellisi, kanayan ruhumun dinmesi senin elindeydi... öldüðüm gündü gittiðin an hani yatarya cansýz beden öyleydim saatimde kolumdaydý çalýþýr halde ama ben ölüydüm ..ben durmuþtum o akýp giderken. doyamadým sana ,tabiki yaþayamadýmda o kara gözlerine daldým daldým gittim gülüþünde boðulduðumu da hissettim böyle sevgi olurmuymuþ bile dedim evet olmazmýþ çünkü bunun adý sevgi deðil SENMÝÞSÝN.. Sosyal Medyada Paylaşın:
clandras Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.