İNSAN OĞLU BİR GARİP
Dert baþa gelince anlarsýn sýkýntýsýný
Yaþamayan bilemez neler yaþadýðýný
Geride onca enkaz kalýr sense yabancý
Yalnýzlýða inat konuþmak istemezsin
Elleri baþýnda dizler çökük eyvah eyvah
Kahredip duruyor haline garip garip
Yüreði yanýyor kalbi sýkýþýyor vay vay
Kör olmuþ gözlerle baksa neye yarar
Sen yanmýþsýn bitmiþsin kimin umurunda
Git hele git baþýndan haydi iþine gücüne
Güvenme de gençliðine malýna mülküne
Deðer dediðin can bir avuç toprak
Ateþ düþtüðü yeri yakar birþey olmaz deme
Inanmýyorsan eðer inanma mý bekleme
Býrak sevdiklerini lüzumu yok güvenme
Ne ekersen onu biçersin
Unutulursun arayan da olmaz soran da
Dosttun sandýðýn dostlar yoktur yanýnda
Zaten menfaat olmasa çýkmazdý karþýna
Ýnsan oðlu ne gariptir ki böyledir
Tasalanma bir þekilde yol çaresi bulunur
Çekinme istemesende nasýl olsa duyulur
Elbet bir gün senin de hesabýn sorulur
Yalan dünya nankör olmuþ nankör
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.