KARAHIDIRLI DESTANI
Kim olduðumuzu bilmeyen cahil,
Merak edip sormuþ benim atamý.
Anlatalým biz de öðrensin gafil,
Bu daða ev kurmuþ benim atamý.
Kervan yaylasýný, perçem belini,
Tarumar etmiþler Barçýn elini,
Akýtmýþ gelinler gözün selini,
Onca asker vurmuþ benim atamý.
Gedik Ahmet denen bir zalim paþa,
Ferman çýktý diye dikilmiþ baþa,
Kalmýþsýn üst üste deyip her taþa,
Kýlýç çekip sürmüþ benim atamý.
Sað kalanlar yarý yolda birleþmiþ,
Yurt tutup Þeykem’i tekrar yerleþmiþ,
Zamanla aþiret iyce gürleþmiþ,
Bu kez veba kýrmýþ benim atamý.
Dört kardeþ bir olup çýkmýþlar yola,
Kara Hýdýr vermiþ ilk önce mola,
Diðerleri demiþ hayýrlý ola,
Veda için sarmýþ benim atamý.
Ýnoluktan çýkan suyun damarý,
Tekneliden akan cennet pýnarý,
Merkezinde duran ulu çýnarý,
Bir araya dermiþ benim atamý.
Karaman ilinden gelen bu oba,
Hür yaþamak için olmamýþ teba,
Düþman edememiþ onlarý heba,
Savaþlar da karmýþ benim atamý.
Rahat yaþayalým diye ahirde,
Akmýþ kaný oluk oluk nehirde,
Kalmýþ birçoðu da Seddülbahir’de,
Anzak yere sermiþ benim atamý.
Adý gibi bahtý olmamýþ kara,
Artýk düþmemiþler bir daha dara,
Dayanmamýþ iþte dað bile zora,
Göremeyen körmüþ benim atamý.
Bu köyü hep böyle bostan sananlar,
Komþuyu yalnýzca dosttan sananlar,
Ceddimi bir garip destan sananlar,
Bilip þimdi görmüþ benim atamý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.