Düþ kumaþýný yýrttým,bugün. Göðün esrarý,veda etti sanki... Çýðlýklar kopararak,Aþkým Ölümsüzlüðünü Ýlan etti sanki. Bir dal yapraðýna, Bülbül sesine, Aþk sazým teline, Veda etti sanki.. Çölün mecnun’u Leyla’ya, Saçlarýn rüzgara, Sesin bana, Veda etti,SANKÝ...
Yenildim, Ne varsa sözlerime dair. Çözmek üzereyken, Aklýmýn Sýrrýný Þair... Bir þiir daha çýkardý, Ruhumun derinliðinden sanki. Bir Ýstanbul daha,öldü. Ben saçlarýndan giderken, Sanki geceye veda etti, Bir ay, parçasýndan. Sanki kaleme veda ettim Sen bu þiiri okurken. Ben sana veda ettim, Bu þiiri yazarken... Hüküm saatinden,akrep,yelkovana Veda etti sanki.. Günümden güneþ,gözünden ela Saçýndan mavi,tenimden kýrmýzý Dudaðýmdan bir buse, Elimden bir menekþe, Þairden,Bir Düþ... Veda etti,SANKÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞairDüşler/Aytaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.