Gözlerinin olduðu yere düþemediðim... Ben aþk’týmda bana tapardýn.. Sen þimdi,aþk’ýmý kandýrdýn.. Elleri ben/li,Yar. Dirseði tatlý,pýnar gözlü,YAR Adým attýðýn,yer neresi? Dönsen dolaþsan da dünyayý, Yine ben,Ey YAR..
Ben ne idim?Sen ben de ne? AÞK derdin,YAR derdim... Haykýrsam,Mecnun gibi, O’nun içindeki de benim AÞK-I’YAR
Gamzende ilk ben tomurcuklandým.. Ve adýmý kulaðýma sen söyledin.. AÞK dedin,ben sana aðladým,YAR.. Dokunulmayasý,kavuþulmayasý, Parmaklarýnýn ucuna kadar gelmiþken,AÞK Týrnaðýna bulaþýlmayasý,YAR Ne yaptým sana,,