TUTTUN ELLERİMİ.

TUTTUN ELLERÝMÝ.

Ne güzel þey bütün bunlarý yapabilmek
Konuþabilmek ve de kahkaha atabilmek
insanýn mutlu olmasý ne güzel
ben hep sorardým mutluluk nasýl bir þey diye.
yahu ben hiç mutlu olamayacak mýyým?
der isyaný ederdim.
sanki baþkalarý baþka þeyler yaþýyor muþta
ben yaþayamýyormuþum gibi
oysaki mutluluk elinin altýnda ne varsa
onu deðerlendirebilmekti.
bölüþebilmek paylaþmak, dertleþebilmekti.
bir iþi halletmenin verdiði hazdý oysa
ne varsa yakýnlar da,
çok uzaklar da aramadan
bakýnmadan, zaman kaybetmeden
‘’sanýrým geç kalýnmýþ geçti artýk’’ demeden.
tabiki de güne gülümseyerek baþlayabilmekti,
sevdiklerimize bir günaydýn diyebilmekte
ayrý bir mutluluktur elbette ama bilmiyorum
kendime kýzýyorum bu kadar telaþa,
bu kadar aceleye gerek var mýydý diye.
hiç bir þeyi yaþamadan habire koþturdum
belki o arada pek çok þeyi de farkýn da olmadan
almýþ doldurmuþumdur hazinemi, mümkün.
pek çok þeyin de üzerinden atlamýþýmdýr.
iþte þimdi elimi siki sýkýya tutan bir çift el,
hayalde olsa güzel.
Gündüz Yavuz..



Sosyal Medyada Paylaşın: