BELKÝ DE. her ellerimi açtýðýmda bir avuç olur gök yüzü, sarýlýrým rüzgâra býçak yarasý almýþým gibi acýýtýr tenim.. kor alevler içinde piþerken yel getirsiin sana kokumu isterim toz toprak içinde kalan Alnýmý sýyýrýrken parmaklarým Dalar gider bakýþlarým çok uzaklara. Belki yar yoludur gözlenen, belki de sevdaya hasret bir yürek, buz gibi soður bakýþlarým baþým öne düþerken artýk umut yok dercesine, kaçar gülüþlerim benden. Gündüz Yavuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pomborya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.