ben bir baþlangýç
ben bir son, bütünlüðüne varan
ben,
her gün biraz daha çemberim
çok çizgisel sevebilirim
pek çok savaþta sakat kalmýþlýðým
yalnýz tesâdüfe baðlý deðil
ateþ saçan daða vurulmuþ bir sürgün bu
bedenin gemisi sürdürmekte yolculuðunu
ahþap ya da mermerden
bir heykel yapabilirim
tüm karaya oturmuþluðumun bilincini taþýr parmaklarým
ben bir sabah
ben bir gecenin yer aldýðý
sýradan bi’ günde köklerine tapan bir aðaç olabilirim
hayâtýn mihnetlerinde bir tevekkül
herkes kadar kurban
herkes kadar suç ortaðýyým bir baltanýn...
bir virgül kenarýnda,
kenarý kýrýk bir kül tablasý ve
için için, hissedilmeyen bir yýkým
orasý bir geçmiþ zaman
orasý tütünden ayrý duman
insaným, ben daraltabilirim dünyayý
bir göðüs aðrýsý geniþlerim, geniþletebilirim de içimdeki göðü
nasýl bakýlmasý gerektiðini öðretebilir mâî
alýmlayamadýðýmda bir diðerini
öteki gözlerimin gördüðü
seyrelmiþ bir zamanda..
durup, durulurken
bir’in karesine ulaþabilirim,