MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

* Yalnızlar Rıhtımındayım *
black55

* Yalnızlar Rıhtımındayım *


Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine bu akþam
Üþüyorum,
Kavruk terler yuvarlanýrken sýrtýmdan
Sol yanýmdaki amansýz yangýn
Harlanýyor için için
Soluk aldýrmýyor geceler, titriyorum
Yorgunluk desem deðil, zaten unuttum uykuyu
Bezginlik hiç deðil, ölesiye direniyor yüreðim,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.

Dile kolay,
Tam yarým asýr kopmuþ yaþamýmdan
Ne birkaç kelime anlatýr, ne birkaç gün
Yaþanýlmaz, dayanýlmaz, zor mu zor
Bir acý gerçek var ki sormayýn
Yakýyor yüreðimi için için
Yalnýzlýkla her zaman barýþýðým
Hep kol kolayým kalabalýðýn ortasýnda,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.


Mücadele çarkým dönüyor
Acýmasýzca, biteviye
Koþturma, didinme, yýrtýnma gün boyu
Azýlý boðuþmalarýn kavgasýndan galip çýkmýþým
Sýkýntým yok buralarda
Sürüp gidiyor yaþam, akýyor
Ama o ýssýz geceler, içimde kopan fýrtýnalar
Gözyaþlarýmýn sesini duyuyorum
Karanlýðýn sessizliðinde,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.


Sýmsýký asýlmýþsam yaþama, suç mudur?
Alt etmiþsem karalarý
Yenmiþsem zorluklarý tek tek
Nedendir Allah’ým?
Sýrtýmda tonlarca yük, onlarca insan
Kabul ediyorum, insancýlým
Lakin ben de etten, kemikten deðil miyim?
Yýkýlmaz sanýrlar, sanki çelikten örülmüþüm,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.

Direndikçe daha bezginim bu aralar
Yoruldukça gömülüyorum içime
Yalnýzlýðým çekti sonunda isyan bayraðýný
Söyleniyor beynime
Hiç mi acýmazsýn diyerek
Yapamýyorum, býrakamýyorum beni bana
Çok korkuyorum düþkünce sürünmekten,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.

Ne çocuklar, ne dostlar,
Kâr etmiyor ne de sevgili
Bir yere kadar hepsi, ötesi yok
Anlatsan dinlemez, dinlese çözemezler
Bilinmez mi ne menem duygudur yalnýzlýk
Kilitleyip hayata
Kapatmýþ etrafa yüreðimi
Hüznümün ýrmaðý içime akýyor acýmasýzca,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.


Yalnýzlýk ah o yalnýzlýk
Tarifsiz, elemli dertler yumaðý
Bilmedikçe, yaþamadýkça
Görmedikçe ne dense boþ
Çöktüðüm koltuðun dili olsa da
Anlatsa yaþadýklarýmý
Saatler boyu, boþ nazarlarla nasýl baktýðýmý
Ruhumun ne denli azap çektiðini
Gecenin kuytusunda
Nedensiz, kim için olduðunu bilemeden,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.


Buruktur yalnýzlýðým
Itýrlý ve yakýcýdýr hüzünlerim
Keyif vermeyen þarkýnýn naðmesi gibi gürültülü
Ýçimdeki sessizlik baðýrýyor ötelerde
Yüreðim titriyor korkulu yalnýzlýklardan
Hicranýmýn kanýyla bulanýyor hayallerim
Bedenim ve ellerim yapayalnýz, geleceðim bomboþ,

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.


Yalnýzlar rýhtýmýndayým, uzun yýllardýr
Hüzzam þarkýnýn naðmesine demirledim sevdamý
Zincire vurdum kör hayallerimi
Umutsuzca, sonsuza dek.

Yalnýzlar rýhtýmýndayým yine, efkârlýyým bu akþam.

(22.11.2005)

Burhanettin Akdað


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.