Bu ne bir hâyâl, ne de rüyâ yaþadýðým gerçek(!) yokluðuna uzanýyorum ne uyumak geliyor içimden ne de kalkmak yerimden, dönüyoruz bir boþlukta sen güneþsin, ben dünya!
Bakýnca gözlerine derin bir kuyuya inercesine basamak basamak ve dönercesine inerken bastýðýn taþlara basarak basarak..
Bir kez içine düþünce alýr beni gözlerin tel tel ince ince saçlarýn gibi sarar beynimi binbir düþünce gece boyu kopamam senden tek vücut olur iki ayrý beden !
-II-
Hani uçurumlarýn kýyýsýnda tutamazsýn da kendini haykýrmak gelir içinden ve sonra daðlar taþlar söyleyip adýný derin kuyulardan seslenircesine(?) paylaþýr yalnýzlýðýný; böyle bir þey seni düþünmek!
Hani yaya kalmýþsýn kýzgýn, sýcak çölde aç susuz , yorgun, bitkinsin tükenmiþ umudun adým desen çekmiyor dizlerin daha yýðýlýp kalýrsýn ya kumlara ... tam iþte o sýra bir kervan geçip gider de yanýndan bakakalýrsýn ardýndan, böyle bir þey seni yitirmek...
Hani yapayalnýz çakmaðýn ve sigaran savrulursun duman duman bir rüzgâr eser de umuttan kaybolur gider ya duman böyle bir þey; sesini duymak, savrulmak, kaybolmak !
Hani insanlar pençesinde açlýðýn her yanlarý kar basýnca düþlerinde karabasan kar altýnda çimenler cami saçaklarýna sýðýnmýþken serçeler, kumrular, güvercinler ... ve yüzlercesi insanlarýn lokma koymadan aðýzlarýna meyhane önlerinde uyuyakalmýþlar ýþýk sýzan pencerelerde üþüyüp ölen kuþlar gibi; böyle bir þey, uykulara dalmak sensiz...
Uyanýnca kýþ mevsimi bir tas çorba arar ya insan, sabahýn kapýsýný aralayan bir kiþi karlarýn üstüne avuç avuç buðday serpiþtirir köprüaltý çocuklarý gibi kuþlar gelir kanatlanýp ardýndan; böyle bir þey seni aramak yalnýzlýk sabahlarýnda ...
Hani bazen batarken güneþ ufukta Dolunay gülün aþkýyla bülbül kanar ya böyle bir þey akþamlarýn ufkunda gönlüme doðuþun gece boyu beni aþka boðuþun sen güneþsin ben dünya ve yüreðim susmak bilmez kanar/ya ...
Þaban AKTAÞ 07.02.1997
AGSS SERÝSÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.