Þehrin ýþýklar altýnda Seyrek gri kumsalýn, Güz sessizliðine bürünmüþ Kýzýlcýk kokulu taþ sokaklarýna Son ýþýklarýný vururken,gün Terkedilmiþ yalnýzlýðýmla Sürüklenirken Zaman içinde, Ýçimde,buruk hayaller,düþler Adýmlýyorum, Yalnýzlýðýmý saklayan sahilinde.. Geçmiþten kalan Ayrýlýk akþamýnýn O,vurgun yemiþ Aðlayan,kýzýlcýk yüreðimle O,hüzün kokan Uzaklara sürgün, Gönül yakan gözlerinde Seni özlemeyi hatýrlatan Veda dolu güz sesiyle Seyrek,seyrek esen rüzgarlarýn Dertli son bakýþlarýnda Bir koyu mavi düþ gibi Aðlatýr beni, Bir kaç damla gözyaþý gibi Soðuk bir karanlýk gibi Kaybolan anýlarýn içimdeki sessizliði..
Oysa, Unutulan yalnýzlýk En masum yalandýr, Uzaktan, Sesler gelir kulaðýma Zamanýn içinden,dýþýndan Yalan,yalnýzlýk uðultusu yankýlanýr Çaresizlik içinde öylesine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.