SÖYLEYEMEM Kİ...

Söyleyemem Ki! ..

Söylemek istesem lal olur dilim,
Aklýmdan geçeni söyleyemem ki.
Zamaný bölerim hep dilim dilim,
Dilime gelse de "ah" diyemem ki.

Ben ondayým her an; bende deðilim,
Toprak, su misali bu karýþýklýk.
Dýþtan çýktý, içe vurdu eðilim,
Mecnun’dan öteye vardý âþýklýk.

Rüyamda geceler katran karasý,
Nerde gökkuþaðým, yýldýzlar nerde?
Ruhumu kanatan hançer yarasý,
Ve yýrtamadýðým o siyah perde! ..

Kuþun kanadýnda yaralý gönlüm,
Artýk Kaf Daðýnda çare ararým.
Anladým, beyhude geçti bu ömrüm;
Bir yudum su için taþlar yararým.

Bin yýlan çýðlýðý çýkar içimden,
Anlamaz kimseler hiç efkârýmý.
Ter yerine kanlar akar saçýmdan,
Duymaz dostlar benim ah ü zârýmý.

Öyle bir çöldeyim, vahadan uzak;
Her þey serap oldu gözümde þimdi.
Zaman ve zeminde amansýz tuzak;
Gördüm resetledim, tarih silindi...

Fatih_ÝST.

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: