GÜNDEN BERİ
Her gidiþin ardýndan sabretmeyi öðrendim;
Sararmýþ resimlere baktýðým günden beri…
Gökyüzünden sonrasý denizlere küstüm ben;
Gemisiz limanlarý yaktýðým günden beri…
Alfabemde bir sükût sözümde iþkenceler;
Eðilip bükülmedim, kývýrmadý heceler;
Sabahýmý terk etti o simsiyah geceler;
Kurduðum hayalleri yýktýðým günden beri…
Ruhun aklý baþýnda bedel için can verdim;
Can çekiþen düþlere damla damla kan verdim;
Beklenen þarkýlarýn hasretine son verdim;
Kör-kütük kadehlerden býktýðým günden beri…
Belki de imtihaným belki de son hediye;
Kimbilir parçalanýr yüreðim lime lime;
Tövbemi bozdu tövbem, ölüm ayýrsýn diye;
Tutarak ellerini sýktýðým günden beri…
Kimseden öðrenmedim yaramý daðlamayý;
Sonra geçer diyerek tuz basýp baðlamayý;
Gülmeyen gözlerime men ettim aðlamayý;
Kirpiklerden okyanus döktüðüm günden beri…
Þu gönül ocaðýnda hergün sabýr piþirdim;
Tek bir sözün üstüne nice daðlar devirdim;
Kaç kere giden aklý, “dön” diyerek çevirdim;
Dizlerimin üstüne çöktüðüm günden beri…
Savrulurken inatla ayrýlýðýn dert külü;
Aðlayarak vahaya çevirdim nice çölü;
Birkaç tane menekþe sevdiði mavi gülü;
Mezarýnýn üstüne diktiðim günden beri…
Ali ALTINLI – 17.05.2021
Saat: 22:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.