Ne sen sor can dostum, ne ben söyleyim,
Gel deþme yaramý, Kerem’den beter.
Sana da serpmesin, peþin söyleyim,
Gel deþme yaramý, veremden beter.
Sevdamýn narýnda çeksem de çile,
Kalsýn içerimde, getirtme dile.
Aþikar edemem, ben bile bile,
Sevda kervanýmda, sýr katar katar.
Öyle sevmiþim ki, taparcasýna,
Aklým da baþýmdan saparcasýna,
Söylemem kýyamet koparcasýna,
Benim cananýmýn, bilmesi yeter.
Anlatýrsam sen de, düþersin derde,
Ýner gözlerine, simsiyah perde.
Ateþsiz yanarsýn, semada yerde,
Sevdanýn yangýný, dumansýz tüter.
Bir sevda sarýnca, delikanlyý,
Yalnýz canan anlar, sevda yanlýyý,
Çaresiz tabipler, yarý canlýyý,
Sevdanýn morguna, kaldýrýr atar. .
Bu yara zülfikar, yarasý deðil,
Saða bakma tabip, orasý deðil.
Neþter vurmanýn da, sýrasý deðil,
Gönül yaralarý, dikiþ mi tutar?
Anlatmam derdimi, nihayet elsin,
Aþka düþmeyenler, halim ne bilsin.
Yaramý dikmeye, cananým gelsin,
Yadelin iðnesi, yarama batar.
Dinmese gözümün, yaþý dramý,
Kara sevdam ile, açmam aramý,
Ozan Figani’ye; bu da yara mý?
Yaramýn içinde, bir Þirin yatar.
Ozan Figani (Erdem Gümüþ)
14.05.2021
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.