BİR AŞKIN ATEŞİNDE

Sana güzel bir ilkbahar günü yazmýþtým,
Tuþlara basarken korktuðum bir andý.
Resmini dahi göremediðim birine yazmak o anda
Ýçimde tatlý bir rüzgar esintisi estirmeye baþlatmýþtý
ýlýk ýlýk….

Ve sonra;
Senden gelen bir cevap,
Yazdýðýn her satýrý defalarca okumama
neden oldu sevgili.

Sevinçten ne okuduðumu anlamýyordum
o an ki mutluluðumu tarif etmek imkansýzdý
týpký zindan da zincirlenen
bir mahküm’a dönüyordum yavaþça…

Denizin üstünde uçan martýlar kadar mutluydum
Ýçimdeki mutluluk martýnýn kanat çýrpmasý gibi,
aheste aheste
adeta sana doðru uçuruyordu beni..

Neydi bu kadar mutlu olmama sebep olan
o anda bilemiyordum.
Sana doðru sürükleniyordum tüm benliðimle,
Yürümüyordum,
koþuyordum uçuyordum adeta,
hýzlý hýzlý, nefes nefese mecnun gibi.

Ve yüreðim beni adým adým sana götürüyordu,
bir çocuðun ana kucaðýna koþuþu gibi,
koþuyordum sana….

Seni tanýmak görmek arzusu
kabarmýþtý içimde,
Þansýma ne çýkarsa
kör topal kabulüm demiþtim
Ve o cümle aþkýmýn baþlangýcý olmuþtu sevgili;

Yürüyen merdivenden çýkýþýn
bana bakýþýn ve gülüþün,
Hepsi bir anda oturtmuþtu seni
kalbimin taaaa þurasýna..ORTASINA..SÜVEYDASINA..
4 MAYIS 2004 N.ÇELÝK….

Sosyal Medyada Paylaşın: