Yaklaþtým pencere kenarýna Aralayýp perdeyi hafiften Iþýklarý sönük þehre bir göz attým
Gece kara çarþafýný örtmüþ evlerin üstünü Sokak ve caddeler belli belirsiz Karanlýkta gitgide uzaklaþan ritimli iki ayak sesi Kýrýtarak biraz da utanfaç hafif gülüþmeler gecenin sessizliðini bozuyor
Ah meloni Bir sigara yaktýrdýnya Beynimin kaldýrýmlarý topuk seslerile inliyor O ne keskin koku sanýrsýn yürüyen gül bahçesi Buralardan bir sen geçerken kokar böylesi güzel Ne vardý býrakýp da gidecek Oldu mu þimdi? O kadar yalvardým Dil döktüm fayda etmedi Bari giderken bizi götürmeseydin
Kuru aðaçtan farkým yok Ne altýnda gölgeleneceðim Ne süzgarda sýðýnacaðým Düþmemek için Tutunacak dalým Hayat aðacým yok artýk
Bekliyorum dönmeyeceðini bile bile Gözlerimi kapýya iliþtirdim Belki yeminini bozarsýn diye Özledim iþte Seviyorum iþte Dönsene hayýrsýz dönsene Ne vardý bu kadar körkütük küsüp gidecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(BURCU) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.